بلاگ

چهار خطر بیخ گوش همسران برای فروپاشی رابطه ی همسران فقط چهار عامل وجود دارد و همین کافی است تا همه چیز از هم بپاشد! این عوامل، چهار خطر بیخ گوش همسران را تشکیل می دهد. اولین خطر بیخ گوش همسران، انتقادگری است. اگر زن و شوهر برای بیان گلایه های خود از انتقادگری استفاده کنند، به این ترتیب که فردی بر سر یک مساله، همسرش را به خاطر نقایص منشی

همسران خیلی مراقب باشند توصیه می کنیم همسران خیلی مراقب باشند. زمانی که مشاجره شما با همسر ادامه پیدا کند شانس این که رابطه شما با همسرتان تبدیل به رابطه ای سرد و توام با دلزدگی شود، زیاد است. چون چند اتفاق می افتد: ذهن خوانی می کنیم به شیوه تکراری بحث می کنیم آماده دفاع می شویم؛ یعنی تا شکایتی مطرح می شود، گارد می گیریم. در حالت اول تا

چقدر به افکار گوش می دهیم؟ اینکه شنونده خوبی باشیم یک بحث است و اینکه شنونده افکار باشیم یک بحث دیگر است؛ واقعاً چقدر به افکار گوش می دهیم؟  شنونده بودن در هر صورت، نشان دهنده توجه به گوینده است. و مهم تر اینکه مهارتهای گوش دادن به افکار که مورد بحث این مقاله ی ماست، از سوءتفاهم ها جلوگیری می کند. از استنباطهای اشتباه جلوگیری می کند. به خصوص از

مهارت ارتباط شفاف برای این که زودتر به هدف برسیم، بر خلاف این تصور که بعضی با قهر و سکوت سعی می کنند شریک زندگی شان را متوجه مشکلات کنند، تنها مهارت ارتباط شفاف هست که کمک می کند به انتقال سریع تر پیام کاش موضوع فقط این بود. مشکل این جاست که ما توقع داریم با داد و بیداد و سکوت و قهر و لحن و صدای بد، شریک زندگی

اسرار زندگی مشترک اسرار زندگی مشترک لزوماً بر کسی به راحتی فاش نمی شود! فکر می کنید آدمها بر اساس همسانی ازدواج می کنند!؟ یا بر اساس تفاوت ها!؟ و شاید فکر می کنید بر اساس شباهتها! قاعدتاً یکی از این سه گزینه محتمل خواهد بود. و گزینه ی دیگری وجود نخواهد داشت. اما نباید نیروهای روانی را در ازدواج دست کم گرفت نیروهای روانی می توانند خیلی بیشتر از آن

شما خوب نمی بینید! باور کنید شما خوب نمی بینید! گاهی باید یک کسی بین شما و همسرتان باشد تا آن چیزی که شما نمی بینید را ببیند! یکی از جنس مشاور در رابطه، خیلی چیزها می تواند اتفاق بیفتد که شما نمی بینید گاهی یه کلمه… یک جمله… یک رفتار… حتی در لحظه آخر جلسه اگر به خودتان واگذار شود ، آن را نمی بینید. باور کنید این تجربه ی

همسران چگونه با هم حرف می زنند؟ چرا این سوال مطرح می شود که همسران چگونه با هم حرف می زنند؟ اشکال کار اینجاست که همسران نمی توانند آنچه در دل دارند را درست بیان کنند. تکراری حرف می زنند! مدام بیان می کنند. یا انتقادی و تهاجمی هستند. بدون هیچ خلاقیتی در بیان! و این باعث می شود همسران از یکدیگر “زده” شوند. این در حالی است که اکثر زوجها

جلسه های مشاوره را پی گیری کنید! توصیه می کنم به همسران و کسانی که به مراکز مشاوره مراجعه می کنند حتما جلسه های مشاوره را پی گیری کنید! البته منظورم ادامه دادن جلسه ها نیست. این بحثی جداست. اجازه دهید توضیح بدهم. همسران زمانی مراجعه می کنند به زوج درمانگر و مرکز مشاوره که حتی به بدترین شرایط ممکن رسیده اند. یعنی روابط بین فردی شان به شدت بغرنج شده