آیا عشق برای ازدواج کافیست؟
دوست دارم…عاشقتم…ببین چی خریدم برات…اینم پول برو هر چی می خوای بخر…آیا اینها برای عشق ورزی کافیست؟اصلاً آیا عشق برای ازدواج کافیست؟
وقتی اسمش عشق است در ابتدا ممکن است در یک دور دور ساده در خیابان بدست بیاید
اگر خیلی وقت است که احساسی را نگرفتم و تجربه نکردم، ممکن است قویاً اعتقاد پیدا کنم که با عشق مواجه شدم
هز که خلافش را حرف بزند، دشمن است، حسود است، مزخرف می گوید
حتی اگر یک روانشناس خوب باشد
مگر خلافش ثابت شود
اما اگر واقع بین باشم، یا سرم به اندازه کافی به سنگ خورده باشد، با این جمله های شاید دلبرانه که در ابتدا نوشتم، اسمش را عشق نمی گذارم
ابراز احساس می گذارم و کاری به دروغ و راست بودنش ندارم
چون در ابتدا ممکن است قابل قضاوت نباشد.
شاید چند دقیقه بعد…!!!
چند روز بعد
مشخص می شود با چه کسی طرف هستم!
که دنبال عشق است یا صرفاً مکان!؟
به هر حال اگر کسی بگوید چه اشکال دارد آدمی در همان برخورد اول عاشق شود و اسم این تجربه را عشق بگذارد، اختیار با آنهاست که اسم احساسهای بار اولی را و احساسهایی که با یک نگاه ایجاد می شود ، عشق بگذارند.
برای این بار اولی ها شاید اشکالی نداشته باشد که معنی عشق را تا این تجربه ها پایین بیاورند.
به هر حال برای شمردن جوجه ها تا آخر پاییز وقت است!
اما اگر کسی دنبال اثبات عشق است، داستانش فرق می کند. اگر کسی از عشق رسیدن به ازدواج است، خب، باید جدی تر نگاه کنیم و ببینیم آخر پاییز کی می رسد!؟
عشق بس است و دیگر هیچ
در بحث آیا عشق برای ازدواج کافیست؟ برخی معتقدند که دو نفر عاشق هم باشند ، مشکلات حل می شود.
آیا شما قبول دارید؟
من قبول ندارم.
برخی کار را به جایی می رسانند که وقتی اختلافی با نامزدشان ایجاد می شود می گویند تو اگر مرا دوست داشته باشی تنها نمی رفتی بیرون!
دوستات رو می ذاری کنار
ببین من گذاشتم کنار
اصلا هم سخت نبود.
مشاور ازدواج می گوید تو بیخود کردی گذاشتی کنار که حالا ترفندی شده که نامزدت را قانع کنی او هم بگذارد کنار
به همین رُکی
عشق این مسخره بازی ها نیست
بله، ممکن است در اثر یک گپ و گفتگو یا یک نگاه احساسی ایجاد شود که خیلی زود نامش عشق شود و ماندگار بماند.
اما همیشه از این زاویه نگاه نکنید.
گاهی پس از مدتی که از رابطه می گذرد، عشق ایجاد می شود
رابطه و زمان گذاشتن برای همدیگر ، تفاهم را محک می زند.
تفاهم هم می تواند دو نفر را به یکدیگر علاقه مند کند و رابطه را باثبات کند.
حالا آخر پاییز است! زیرا می توان فهمید که دو نفر حالا قادرند یک آهنگ و یک موسیقی را ارائه کنند.
زیرا به غیر از هنر نوازندگی شان، به هماهنگی با هم در نواختن رسیده اند.
و عنصر هماهنگی چیزی فراتر از عشق است.
این هماهنگی در زندگی تا حد زیادی از طریق آموختن اتفاق می افتد و با آموختن مهارتهای ارتباطی موفقیت بدست می آید.
حالا کم کم پاسخ آیا عشق برای ازدواج کافیست؟ را پیدا می کنید.
شرط تداوم زندگی
هیچ فردی بدون مطالعه در زمینه “ارتباط” متخصص نیست! متخصص هم زاده نـشده!
بنابراین اگر عشقی ایجاد شود که به مرحله ی مهم و هدفمندی برسد تازه باید دیگر که دو نفر در یک رابطه چقدر قادرند هنرنمایی کنند.
با معلوماتی که از طریق مطالعه بدست آمده است.
در غیر این صورت همه بلدند عاشق شوند یا از عشق فارغ شوند یا ازدواج کنند.
اما در نگهداری عشق قطعاً بسیاری به مشکل می خورند و این از پرونده های مراجعان به مرکز مشاوره خانواده آشکار است.
اغلب مراجعان را همسرانی تشکیل می دهند که در فرایند زندگی مشترک ، نمی توانند عشق را نگه دارند و تقویت کنند.
پس اگر سوال تان این است که آیا عشق برای ازدواج کافیست؟ باید بگوییم که عشق برای ازدواج کافی نیست.
این آمار عاشقان به شدت ریزش می کند و تنها معدود انگشت شماری از آنها می توانند در رابطه قلق گیری کنند و عشق را نگه دارند.
مطالعه، پیامد نگری در مورد تصمیم هایی که می گیریم، حرفهایی که می خواهیم بزنیم و نوع شخصیت مان ، نقش مهمی در نگه داری عشق دارد.
پذیرش شخصیت همسر با کم و کاستی ها
پذیرش محدودیت های پس از ازدواج
تلاش برای رفع مشکلاتی که در رابطه بین فردی تاثیر می گذارد.
حتی اگر انتقادی را قبول ندارید، موضوع را رها نکنید بلکه با همسرتان به زوج درمانگر مراجعه کنید
تقویت عشق در طول زندگی
مراقب لحظه های خاص زندگی بودن یعنی درست زمان هایی که ممکن است همسران از هم دور شوند مثل بر عهده گرفتن مسئولیتهای زیاد شغلی و پیشرفتهای شغلی، بارداری و نگه داری از فرزند و حتی احتمال داشتن فرزندی دشوار مثل کودکان بیش فعال که انرژی می گیرند.
که شاید وقت برای با هم بودن را از همسران می گیرند.
مدیریت اینها باعث تداوم زندگی مشترک و نگهداری عشق می شود.
پس عشق به تنهایی کافی نیست
