هیچ وقت خودم را نمی بخشم
من هیچ وقت خودم را نمی بخشم ؛ چرا؟
اگر بخشیدن دیگران سخت است، بخشش خودمان حتی سخت تر است.
معمولا پشت پرده ی این عبارتها، یک احساس گناه سخت و غذاب وجدان وسواس گونه نهفته است.
به علت آنچه که فکر می کنیم نقص هایمان هستند ما می توانیم عمری را به تنبیه فکری و فیزیکی خودمان بگذرانیم.
چرا خودمان را سرزنش می کنیم؟
چون از نظر ما به قدر کافی خوب نبودیم.
یا مثلا در زمان بروز یک حادثه، اقدام لازم برای جلوگیری از آن حادثه انجام ندادیم.
یا اینکه شخصا کاری کردیم که این اتفاق پیش آمده است.
به هر حال هر طور که فکر کنیم، خودمان را مسئول اعمال دیگران می دانیم و دیگران را از هر مسئولیتی مبرا می دانید.
خلاصه کنم ، افرادی که درگیر سرزنش خود هستند شخصی سازی می کنند.
یعنی به خود نسبت می دهند.
اصرار به سرزنش خود و خود را مسبب آسیب دیدن به قدری قدرتمند است که قربانیان خشونت اغلب خود را مسبب ناراحتی و آسیب وارده تلقی می کنند.
اگر چند دقیقه زودتر می رفتم….
اگر آن روز لعنتی سر کار نمی رفتم…..
کاش پام می شکست خونه مادرم نمی رفتم….
افرادی که به شدت درگیر این سرزنش خود هستند معمولا از دوران کودکی به نحوی تربیت شده اند که بتوانند خطر را پیش بینی کنند
به طوری که همیشه آنها باشند که باید کاری در برابر آن انجام دهند.
یک مسئولیت افراطی و وسواس گونه ذاتی انگار در وجود این افراد نهفته شده.
وقتی گفتند:
سر و صدا نکن مادرت مریضه هااااا، ناراحت میشه…
پدر و مادرت عاقِت می کنند….
خدا ازت نمی گذره….
راهکار چیست؟
به عبارتهایی که می گویید فکر کنید:
مثل:
اگر زودتر می رفتم….. فلان اتـفاق نمی افتاد.
اگر اون روز لعنتی سر کار نمی رفتم….
اگر چه با تمام وجود به این عبارتها معتقدید و با اینکه اینها موقتا به شما کمک کرده اند، هرگز دلیل اصلی تجربیات تلخ گذشته شما نبوده اند.
چون وقتی با یک روانشناس بنشینید و صحبتهای خود را تحلیل کنید متوجه می شوید که نه من نه شما و نه سایر آدمهای روی کره زمین ، قدرت کنترل تمام حوادث زندگی مان را نداریم.
چون از لحظات بعدمان خبر نداریم.
پس وقتی به خودمان حادثه ای را نسبت می دهیم، انگار داریم به خودمان می گوییم:
تو که بر همه چیز کنترل داری ، چرا چنین اتفاقی را باعث شدی!!؟
مگر می شود؟
مسخره است و غیر قابل امکان.
تازه اگر همانطور که گفتم با کمک یک روانشناس ” اگرهای” خود را تحلیل کنید، نکته دیگری را هم می فهمید و آن اینکه عوامل دیگری برای بروز حوادث پیدا می کنید!!
این کمک می کند تا سهم خود را واقع بینانه ببینید.
پس به خودتان مسلط باشید، کاری را که گفتم با روانشناسها انجام دهید تا بتوانید با خودتان اینقدر قهر نباشید!
